12 - 16 november

De boot ligt behoorlijk te deinen in de haven en rukt aan de lijnen. Verrassend, want de jachthaven van Leixões heeft zijn eigen ingang achterin de grotere haven. Niettemin goed geslapen. Belooft een winderige en regenachtige dag te worden, maar in Porto is genoeg te zien en te beleven. Eerst nog wat klusjes en navraag naar de aanloop-mogelijkheden van de volgende havens, gezien de deining, want we willen morgen weer verder. 

Helaas helpt het havenkantoor me niet verder. Ze schijnen geen contacten te hebben met andere havens (???) en zoeken op internet hetzelfde telefoonnummer van de marina van Figuera da Foz wat bij mij ook geen gehoor gaf....  Dan bel ik zelf maar het administratiekantoor van de haven daar en kies op goed geluk een nummer uit het portugese keuzemenu wat me doorverbindt met iemand die prima portugees spreekt.... Enfin het lukt om mn vraag over te brengen en ik krijg een mobiel nummer van iemand die me vertelt dat het twijfelachtig is of we morgen de haven in kunnen. Morgen kan ik hem vanaf 9 uur opnieuw bellen, dus bij vertrek weten we nog niet of we Figuera (65 mijl) in kunnen of door moeten varen naar Nazaré (nog 40 mijl verder).

Aveiro is weliswaar dichterbij maar de, zeer handige, website van de Autoridade Maritime Nacional (Estado das Barras) geeft al aan dat die sowieso gesloten is vanwege deining. Morgenochtend dus vroeg weg en er rekening mee houden dat we door moeten varen naar Nazaré, totaal 105 mijl. Met de, vrij harde, noordelijke wind moet dat te doen zijn, maar ik hou er rekening mee dat, als we door moeten varen, we pas om middernacht aankomen en ik ben benieuwd hoe de ca. 4 meter hoge golven zullen aanvoelen.

Porto is met OV vanuit de haven van Leixôes toch wel meer dan een uur. Achteraf had het wellicht beter geweest om in de Douro Marina te gaan liggen op 3,5 km van het centrum van Porto. Ik heb daar inmiddels goede recensies van gelezen (maar tarief is niet gepubliceerd, dus dat zal wel hoger zijn dan het wintertarief van 24 euro in  Leixões). In Porto beperk ik me tot de kade met porthuizen en doe een rondleiding/proeverij bij Ferreira. Dat is het enige porthuis nog in portugese handen, groot geworden in de 19e eeuw door de sterke en betrokken dame Ferreira. Daarna tref ik Paul bij het Instituto dos Vinhos do Douro e Porto (aanrader om daar Port te proeven en wat te leren over port en de streek), waar we heerlijke 20 jaar oude port drinken. Daarna een drukbezet lokaal restaurantje in Leixões (prima, behalve de portugese worst), slapen en om 4 uur op.

We zeilen heerlijk, deels ruim a/d wind deels voor de wind. de golven, die ons schuin van achter oplopen, laten ons lekker van links naar rechts zwaaien. Ik zet de genua op de boom en maak de bulletalie van het grootzeil vast via de kikker op het voordek. De boot maakt een zwieper en ik rol tegen de reling aan, die plotst meegeeft..... Even wat adrenaline...Ik zie dat het komt, omdat ik de reling heb opengezet voor de genuaschoot, waardoor de scepter kon verbuigen. Hmmm, balen, maar die reling heeft me wel mooi binnenboord gehouden. De boom en de giek vervolgens flink strak zetten, want alles wat kan bewegen, beweegt, maakt herrie en slijt en dat wil ik niet hebben. 

Het is droog en de zon is erbij gekomen. Heerlijke dag. Snelheid steeds boven de 6 knopen. Golf af soms 9 knopen. We zijn mooi op tijd bij Figuera da Foz, net bij hoogwater, dus nog geen eb stroom uit de rivier die bij de haveningang voor extra, wilde, golven zou zorgen. Ik bel of we erin kunnen. Helaas, het antwoord is resoluut: Gesloten, invaren is te gevaarlijk. Ik zie dat ook de website inmiddels bijgewerkt is: de haven staat op rood. Gelukkig kan Nazaré wel, dus we varen door.

Vlak voor zonsondergang krijgt Paul het voor elkaar om warme heerlijk knapperige crostini’s te maken en een prima maaltijd die we ons goed doen smaken met zelfs een glaasje wijn erbij. Tsjonge, tsjonge, wat vervelend allemaal 😉🤗😀. En om half tien lopen we zonder brekers de haven van Nazaré in en meren we af op een prima plek, met de boeg in de wind, 107 mijl gevaren in 16,5 uur. Niet slecht.

Morgen gaat het pittig waaien (tot zo’n 9 bft), overmorgen gaat Paul alweer van boord en de dag daarna komt Joost, dus ik blijf lekker in Nazaré liggen. Dat is geen straf, want het is een leuke plaats. 

De volgende dag blijken de golven bij de vuurtoren en het strand Praia do Norte spectaculair. In 2017 is hier een golfhoogte gemeten van 25 meter. Deze golven worden veroorzaakt door een diepe trog die tot de havengang loopt (waardoor de haven bijna altijd open kan blijven) en een ondieper gedeelte daarnaast. Hierbij treedt interferentie van de golven op, die zo opgezweept worden. Prima surfen dus hier, maar niet vandaag, want het is één en al schuim nu. ‘s Avonds afscheidsdiner: “Arroz Cataplana”. Paul vertrekt rond de middag; dat is weer (te) snel voorbij gegaan.

Tijd voor wat klussen. De scepter blijkt niet verbogen, maar er is een boutje afgebroken waardoor die een stuk omhoog kon schuiven en het lukt om alles weer netjes op zn plek en vast te krijgen. De buiskap is gescheurd, eerst provisorisch gerepareerd, maar die haal ik er nu af, en naai en lijm die goed (ik had gehoopt nog een paar jaar mee te kunnen met deze buiskap, maar zal toch vervangen moeten worden). De UV- strook van de genua is doorgesleten ter hoogte van beide zalingen, dus daar plak ik zeildoektape op. Ennnn... de was moet hoognodig gedaan worden,zowel kleren (moest al een nieuwe onderbroek kopen...) als een berg beddegoed. Gelukkig wordt het een zonnige dag en kan de was aan de reling drogen.

Daarna is er nog net tijd om het cistercienzer klooster van Alcobaça te bezoeken. Fietstochtje van 15 km erheen, deels heuvel op, grotendeels lopend helaas (daarentegen met een flinke vaart naar beneden). Ik val met mn neus in de zoetigheid. Er is een beurs van doces & liqores in verschillende zalen en er komen drommen mensen op af. Nog nooit zoveel vitrines met zeer fraai opgemaakte lekkernijen gezien van meer dan 30 ateliers en abdijen. Alles met name gebaseerd op eidooiers, suiker, heel veel suiker en deeg. Het vindt gretig aftrek bij de bezoekers, die dozen vol kopen. En het klooster zelf is ook prachtig...

In het donker weer terug op de boot, ben ik benieuwd of het Joost lukt om die avond nog aan boord te komen. Dat wordt morgen eind vd ochtend.