8-12 oktober

Weer bijgekomen van een nacht doorhalen; een dag in Poole gebleven in verband met te harde wind en wat gewandeld. Plaatselijk museumpje bezocht wat een beetje suf is, maar de filmpjes over de “flying boats” die landden/opstegen in Poole Bay zijn interessant. Verder wat gewandeld langs het water en in de druk bezette winkelstraat. Lord Nelsons is bezig z’n tapleidingen schoon te maken, er staan voorgetapte pints lauw te worden en daar maken we voor 1 pond per pint graag gebruik van.

Nu willen we weer verder (ook vanwege het hoge havengeld hier in Poole). Eerstvolgende haven is Weymouth. Weerbericht is echter niet zo gunstig. Westenwind 5 a 7 bft. Windstoten tot 32 knopen. Wel wat zon in het begin. Besloten om vroeg op te staan de volgende ochtend en nogmaals het weer te checken. ‘S morgens zien de gribfiles op windy er hetzelfde uit, de bbc heeft er om middernacht aan toegevoegd “occasionally 8 soon”.P, met seastate moderate to rough...

Toch wagen we het erop en vertrekken om 0700 uur. Tenslotte varen we eerst zuid en dus halve wind en kunnen altijd nog terug. Het blijkt heerlijk weer te zijn en het loopt lekker. De windmeter geeft van 20 tot 30 knopen aan en dat kunnen we hebben. Inshore passage van St. Albans Head kan niet, want is pal tegen wind en bovendien wellicht te hobbelig, dus ruim eromheen. Voordeel is dat we daarmee hoogte winnen en Weymouth dan aan de wind misschien net bezeild kan zijn. Dat blijkt niet helemaal het geval, maar gaat een eind in de goede richting. Golven zijn te doen, we gaan ondanks strak gereefd grootzeil (alleen het bouwnummer 44 is nog te zien) en fok gereefd tot de laatste stip (nog zo’n 20 a 23 m2 over schat ik), flink schuin en scheppen regelmatig wat water. Het lukt om de automatische piloot te gebruiken en in het zonnetje wat te lezen. Toiletbezoek is wel een expeditie op zich en ik kom met een licht gevoel van beginnende zeeziekte weer in de kuip. Trekt gelukkig weer snel weg. 

Vlakbij Lulworth komt er een Safety bootje naast ons varen en vraagt om marifooncontact. Vraagt ons om van koers te veranderen omdat er geschoten wordt. (De Lulworth Firing Range). Ik antwoord dat ik liever niet beschoten wordt dus dan maar overstag. Gelukkig stroom mee dus we gaan nu niet dramatisch de verkeerde kant op, maar duurt wel langer voordat we onder beschutting van land komen waar de golven minder zijn. We komen in de middag in Weymouth aan en varen de altijd weer leuke haven in, meren af langs de steiger, betalen een schappelijk haventarief en hier doet de wifi het wel. Punch en Judy zijn er niet, seizoen is over.

Morgen belooft het een soortgelijke dag te worden als vandaag. Wind gaat ‘s ochtends van west naar zuidwest draaien, kans op regen. Weerbericht voorspelt ZW 5bft met uitschieters naar 30 knopen en aan het einde vd dag iets meer. Seastate moderate. Een dag later gaat het weer te hard waaien, dus als het weer er morgenochtend nog steeds zo uitziet dan gaan we naar Exmouth. 

Het is half zes, nog donker, en ja, het weerbericht ziet er hetzelfde uit en de werkelijke wind in Portland Harbour is zo’n 24 knopen. Nemen we de inshore passage langs Portland Bill?? Het is dan nog westenwind en het kan wellicht wel als de zee daar rustig genoeg is. We zijn er op tijd en de stroom staat nog een beetje tegen, wat gunstig is want wind tegen tij zou steilere golven geven. De golven nemen wel steeds verder in hoogte toe in de buurt van de Bill. In de verte zie ik meer schuimkoppen. 

Ik vraag de coastwatch via de marifoon hoe de seastate is in de inshore passage. Volgens de coastguard is het “lumpy”, verder geeft hij geen advies, maar hij laat wel los dat hij zelf buitenom de race zou gaan... Dat doen we dus maar. Is wel een behoorlijk stuk omvaren en qua stroming niet gunstig. De golven hebben we recht op de kop en de boeg begraaft zich er soms in. Hard gaat het dus ook niet... We gaan 3 mijl ten zuiden van Portland Bill overstag. Rustiger qua golven, maar had gehoopt dat we nu een koers kunnen maken die rechtstreeks naar Exmouth voert. Helaas...., door golven en tij maken we een hoek van maar 45 graden.... Dat wordt nog wat... Hopen dat de wind snel naar zuidwest draait. Dat doet ie niet.... draait wel wat, maar niet genoeg, en bij Lyme Regis gaan we weer overstag. Een hoek van zo’n 60 graden en golven weer erg ongemakkelijk op de kop. Hmmmm, da’s niks zo. Tijdje volgehouden en maar weer overstag om hopelijk wat beschutting te krijgen van het land, maar de golven blijven vervelend. 

Veel water over het gangboord, de raampjes steeds onder water en maar hobbelen. Is ruiger dan gisteren. Mijn pak met dropjes (achter elkaar dropjes eten en nu bijna leeg...) vliegt met een boog naar beneden op de kajuitvloer, dus naar beneden en de dropjes oprapen. Hé wat raar, ik zie druppels onder de vloer uitkomen.... ik licht het luik op en blijkt vol met water te staan. Er is kennelijk veel water in de boot gekomen. Eerst maar pompen. Tsjonge, dat pompen duurt lang, maar het water zakt gelukkig wel en uiteindelijk is de bilge weer leeg. Tijdje later weer gecheckt en er komt weer water in, weer wegpompen.... Is wel onder controle, want het water is alweer snel weggepompt, maar geen idee waar het vandaan komt. Balen..... En ik had nog wel een extra automatische bilgepomp geinstalleerd, maar die zit niet helemaal onderin de bilge, maar bovenin aan bakboord. Toen niet bij nagedacht, maar een bilgepomp op die plek heb je dus weinig aan als je scheef ligt over stuurboord... Toch ook maar een schakelaar op “luchtdruk onderuit de bilge” gaan monteren (die heeft er ooit ook gezeten)....met alarm.....

Zijn inmiddels hemelsbreed 5 mijl van de rivieringang, maar da’s pal tegenwind en ik heb er geen zin meer in om weer een paar langdurige en ongemakkelijke slagen te maken, en bovendien wil ik graag voor donker binnen zijn. Dus Motor aan, met stukje grootzeil erbij. Tegen de golven in met flinke toeren toch maar 4 knoop snelheid, maar we komen er. De ipad laat het even afweten, da’s nu niet handig want de plotter is verre van up to date. Ik weet hem weer aan de praat te krijgen. Da’s denk ik maar goed ook, want de banken blijken nu heel anders te liggen dan in 2002....

Exmouth marina is te bereiken via een smalle ingang. De voetgangersbrug daarover is echter dicht en niemand antwoordt op het marifoonkanaal. Dan maar aanleggen op de ponton daar, hoewel die gereserveerd is voor commerciële vaart en werkboten. Geen havenmeester te bekennen.... Daarnaast is een restaurant die zegt strikte instructies te hebben om niet zomaar boten binnen te laten en dat ik waarschijnlijk de havenmeester kan bereiken via een out of office nummer op zijn deur. Dat bel ik en wordt vervolgens doorgeschakeld naar het restaurant... Grrrrr... ik ben moe van het gehobbel en geworstel op zee, ik baal van de lekkage en ik wil rustig liggen... Volgens het restaurant kunnen we vannacht wel aan de ponton blijven liggen. Dat doen we dan maar, maar is niet optimaal want de ingang is op het zuidwesten en daar komt de harde wind ook vandaan. Ga dan wel liever met de boeg naar de wind liggen dus we moeten omdraaien en dat kan hier niet, dus achteruit eruit... Gaat maar net goed, we worden opzij gezet en met volgas geven weet ik net op tijd vrij te varen van de steigers. Weer buiten, omgedraaid en achteruit naar binnen. Makkelijker gezegd dan gedaan met stroming dwars. Na diverse pogingen en met veel gas in vooruit en daarna weer achteruit (ik hoop dat het allemaal heel blijft) en hulp van de boegschroef eindelijk gelukt. Helemaal achteraan de ponton gaan liggen, zodat we morgenochtend de werkboten zo min mogelijk hinderen, lijnen en extra springen vast. Nu eerst een pint in het restaurant.

Weer aan boord de groente tevoorschijn. Blijkt drijfnat. De pan gepakt. Blijkt vol met water. De wijn in bib. Verpakking is pulp. De doos met soep. Geen doos, maar natte pulp... Alles aan stuurboord. De zitkussens aan stuurboord, achterkant doorweekt..... Balen met een grote B. Gelukkig zie ik er geen water meer bijkomen in de bilge, maar waar o waar komt het vandaan. Morgen maar controleren, en vanavond eten en slapen.

Lekker geslapen en eerst maar’ns gerelaxed met een boek (Jo Nesbo verhaalt over nog wat gruwelijker zaken). Daarna op speurtocht. Van voor naar achter werken en gelijk met een sopje schoonmaken en drogen. Alle dekdoorvoeren, raampjes, afsluiters, beslag.... Tot en met de motorruimte geen lek gevonden. Het is alweer avond. Jard heeft boodschappen gedaan en kookt. Nu eerst maar eten en wijn drinken uit een bag zonder box. Morgen weer verder met de kist in de kuip.

Yeaaah, het lek is boven water. Blijkt een losgeschoten slang te zijn van de dekafyvoer in de kist in de kuip, daarvandaan is het water naar de motorruimte en bilge gestroomd. Er blijkt wat spanning te staan op de slang, hij is eigenlijk iets te kort. Probleem opgelost na het vervangen van de slang door een iets langere, en nieuwe slangklemmen. Vervangen is overigens makkelijker door een lilliputter te doen, want het valt mij niet mee om erbij te komen (misschien een idee voor een volgende trip?). 

Opgelucht dat het probleem simpel is opgelost gaan we ‘s middags naar Brixham. Paar uur motoren, want er staat weinig wind (en tegen). Dat geeft ons dan wel een prima positie om morgen aan de wind naar Salcombe te gaan en, zoals de wind er nu uitziet, maandag halve wind naar Falmouth.