de laatste Spaanse ria en Noord Portugal. De Azoren lonken al.

15 augustus 2022 - Porto, Portugal

We blijven een dagje liggen in Combarro. Super toeristisch plaatsje, maar ‘s ochtends is het goed toeven op een terrasje, de straten zijn nog leeg en we bekijken de vele Horreos (droogschuurtjes) en de oude mooie smalle straatjes met vissershuizen. We hebben zin om eens « buiten de boot » te lunchen, maar het is allemaal wel erg druk in de restaurants. Iemand op de navily-app tipte een eet adresje buiten de toeristische route. Smal steegje, ik zie een uithangbord « As Viegas », maar verder gewoon een woonhuis. Hoewel, er staan wel 4 tuintafels onder een schaduwdoek… niemand te zien, even aankloppen en jawel, we kunnen er wat eten. De eigenaar maakt speciaal voor ons wat klaar. Salade, tortilla en sardientjes. Heerlijk, en als dessert zijn levensverhaal, waar we helaas niet heel veel van begrijpen maar wel heel gezellig. ‘s Nachts krijgen we buren 50 meter van onze ankerplek: Een flinke feestboot met een groep feestgangers op luide dansmuziek…. Lekker dan…. Gelukkig varen ze een paar uur later weer weg.

Ik heb online een navigatie- en een anker-permit gekregen om het eiland Cies te kunnen bezoeken. Daar kunnen we pas morgen heen, en we hebben inmiddels een hele stapel wasgoed, dus we zoeken een haven op. Het wordt Portonovo en terwijl we er binnenvaren herken ik het weer. Hier ben ik 3 jaar geleden met Paul geweest in nat en grijs weer. Het ziet er nu veel aantrekkelijker uit, alles in vol bedrijf, inclusief een soort zeskamp-opblaaskussen-challenge in het water. Toen was het laagseizoen en het enige wat open was, was de prima pastelaria in het verlengde van de havensteiger. Smaakt naar meer…. Met volle zakken wasgoed op de schouder naar de lavanderia. Terug zijn ze nog een stukkie zwaarder en aan boord blijkt er nauwelijks genoeg ruimte om alle was te drogen te hangen. Maar het is allemaal weer schoon en droog. Portonovo blijkt zelfs nog een klein gezellig historisch centrum te hebben.

Isla de Cies

Met swell en wind uit noordwest is de ankerplaats bij Cies redelijk beschut en het weer is okay, dus we gaan vroeg weg en zeilen de 12 mijl. Prachtige baai daar en prima ankeren, maar, waar wij liggen, wel veel golven van de af en aan varende veerboten die vele honderden mensen aan land zetten en ophalen. Wel apart dat er dan relatief weinig ankerpermits worden uitgegeven….We slepen Abaloontje op het strand en verkennen het eiland. Dat is niet zo moeilijk: Er is 1 pad en we kunnen naar links of naar rechts. We lopen linksaf naar de vuurtoren. Er komen mistflarden over van zee, wat het mysterieus maakt. Prachtig. ‘s Nachts is er nauwelijks wind en wel wat golven/deining, dus helaas….

Eerst ‘s ochtends nog een wandeling over het pad naar rechts en daarna is het tijd om de ria de Vigo in te gaan. Praia de Barra is vlakbij en een nudistenstrand, dus dat lijkt ons een prima plek…, maar vooral omdat het weekend is en we niet in de buurt van een drukke plaats met feestmuziek willen liggen. Er zijn wel meer boten die er zo over denken, maar er is nog zat plek om te ankeren en het is er mooi. Van daaruit wandelen we door de eucalyptus en pijnboombossen naar de ria Aldan. Daar zijn we met de boot niet heengegaan, omdat deze baai niet beschut ligt met de huidige noordenwind, maar het ziet er toch lieflijk en rustig uit. Het was best een endje…. lopen en terug is een beetje een uitputtingsslag, want het is inmiddels lekker opgewarmd.

Ria De Vigo

Met een beetje wind (voorspeld door Arome) zeilen we naar het eind van de ria de Vigo. Daar is een, ondiepe,  baai waar je volgens de pilot ook goed kan ankeren vlak voorbij de marina van het plaatsje San Adrian. Daar liggen we heerlijk rustig en er is voldoende diepte. Zo te zien is het een erg klein plaatsje en is er niks te doen. In de baai ligt het eiland San Simon en het lijkt me leuk om daaromheen te zeilen met Abaloontje. Daar staat ook een standbeeld van Nemo, aangezien Jules  Verne hier in Vigo inspiratie heeft opgedaan bij een bouwer van onderzeeboten voor zijn boek « 20000 leagues under the sea ». Briljant standbeeld, want kapitein  Nemo staat op een sokkel en een tweetal onderzoekers in duikpak assisteren hem en doen onderzoek op de zeebodem, en zij zijn alleen bij laagwater te zien. Maarrrr…. de volgende ochtend nul wind en erg warm. Zwemmen rond de boot in de stroming en veel ronddrijvend zeegras lonkt ook niet. Gelukkig  s middags een klein beetje wind, dus toch heel langzaam met Abaloontje erheen gezeild. Op het strand nog even een drankje en daarna langzaam weer terug, waarbij een rubberboot met, jonge, strandwachten op volle snelheid op ons afkwam om ons vriendelijk een andere kant op te sturen. Helaas spraken ze alleen Spaans…

De hitte houdt hier nog wel een tijd aan. Hoe verder het binnenland in, hoe warmer. Aan de kust is het 10 graden koeler. Vanmiddag zeilen we de ria de Vigo dus maar weer uit. Maar we willen in deze baai Redondela, een oude havenplaats met verzilte ingang, niet overslaan. We halen het anker op om het 1,5 mijl verderop weer te laten zakken. Met Abaloontje naar de kant. Wel met de buitenboord, want we liggen toch nog wel flink ver van een kleine jachthaven, waar we vastmaken aan een pier bij een stenen trap. Daarna nog een paar km lopen naar het centrum. Het is een druk stadje, met veel wandelaars van de Portugese Camino. Leuk om te zien. Verschillende markante oude gebouwen en twee hoge spoorviaducten. Kopje koffie bij een bakker die er iets heerlijks croissant-achtigs bij serveert. 

Het wordt steeds warmer, fijn om weer te kunnen varen. We gaan naar de baai van Baiona. Nog steeds mooi weer, maar gelukkig minder warm. Met wind vanuit noord lijkt het me goed ankeren bij Nigran, Playa Area de Fofa. Ook weer een mooi baaitje en we liggen er vrijwel alleen. Toch wel wat deining uit het westen, niet zo rustig als gehoopt, maar nog wel okay. Niet okay is dat een badplaats verderop tot diep in de nacht iets te vieren heeft met keiharde rampestamp bassen. Jammer. De volgende dag wil ik dus graag naar Baiona. Maar dan wordt het plots mistig en valt er weinig meer te zien. Lijkt me geen goed plan om bij Baiona in de mist te ankeren. Gelukkig trekt die eind van de middag weer op en kunnen we er alsnog heen. Later horen we dat het daar (slechts 1,7mijl verder!) de hele tijd zonnig is geweest. Terwijl we om het oude fort heenlopen zien we rond om ons heen de mist, die wel steeds dichterbij komt. 

Noord Portugal

Heerlijk zeilen naar Viana do Castelo. Vooraf de “Estado das Barras” gecheckt via de Portugese website amn.pt. Staat op groen, nao problemas. Eigenlijk had ik graag nog naar La Guarda/Caminha willen gaan, volgens reviews erg mooi daar. Volgens de Navily app hebben een aantal boten goed bij Caminha geankerd, volgens de pilot is het een uitdagende ingang maar doenbaar als er bija geen swell is, volgens de Reeds Almanak moet je het nooit proberen. De swell is meer dan 1,5 meter, dus we proberen het maar niet. We laten la Guarda links liggen en zeilen met een lekker windje verder.

Van ruime wind, de haven indraaien tot scherp aan de wind. Tsjonge die wind is flink in kracht toegenomen…. 30knopen op de meter. Met vol tuig, het water bijna in het gangboord, zeilen we tot vlakbij de marina. Om daar via de marifoon tot de ontdekking te komen dat die vol is en we weer een stuk terug moeten naar het “commercial dock”, waar een paar betonnen steigers zijn neergelegd waar we samen net een paar andere zeilboten prima liggen. Waaronder de Thalassa van Charles…. Uit Bru. Ik wist wel dat hij in Galicië lag, maar toch toevallig hem hier te treffen. Gezellig. Ook Catou ligt aan de steiger, een Malo van een Engels stel die we al regelmatig op dezelfde ankerplaatsen hebben gezien als wij. De volgende dag hebben we ook allebei hetzelfde plan: Fietsen naar Ponte de Lima. Wel zo’n 28 km enkele reis, maar er loopt een fietsroute langs de rivier …..( je raadt het al).  Nou blijkt die onverhard of voorzien van onregelmatige “kinderhoofdjes”, dus het is een bumpy ride op onze kleine vouwfietsjes. Maar goed, een beetje inspanning is gezond. Ponte de Lima is een oud stadje, een mooie bestemming voor de fietstocht. Nou moeten we ook weer terug. Dezelfde weg is saai, dus het wordt de andere oever over weggetjes die op en neer gaan… Goed geslapen die nacht….

Er is goede wind om door te gaan. Povoa Varzim ben ik de vorige keer niet geweest en wil ik graag bezoeken. Er is wel een waarschuwing op Estado das Barras voor boten met een diepgang van meer dan 2 meter. Maar het invaren van de haven is probleemloos, geen gekke golven en diep genoeg. Eerst inchecken, wat hier net zoals in Spanje ook weer tijd kost. De zeebrief heeft nog niemand naar gevraagd, ik geef het ICP wat ze genoeg vinden om een kopie van te maken.

Veel plaats in de marina, we krijgen een plek naast de Nirvana, de HR382 die we in Muros hebben ontmoet en een paar plekken daarnaast ligt een HR42. Drie oudere Hallberg Rassys op een rij, die er alledrie piekfijn uitzien. Prima marina, hier en daar wat verouderd, maar 23 euro per nacht is okay en een week is 115 euro (een maand zelfs maar 200 euro). Povoa de Varzim is een flinke, niet erg mooie, badplaats met veel flats langs het strand en een paar oudere pleintjes en straten die dan toch wel weer hun charme hebben.  Verderop, aangesloten, ligt het plaatsje Vila do Conde met een mooi centrum rond de haven en ook een bezoek waard vanwege het aquaduct uit 1700.

De laatste dagen was het weer al regelmatig wat grijzer en kouder, maar nu staat er geen wind en is het nevelig en vochtig. De komende dagen verbetert het maar weinig, we kijken naar de voorspellingen de komende week en de afstand naar de Azoren. Het windstilte gebied strekt zich nu uit naar het zuiden en westen. Het maakt in afstand niet heel veel uit of we hiervandaan gaan of vanuit Cascais. Geen reden om nu verder naar het zuiden te motoren. Overigens zou er nu vanuit A Coruna wel prima gezeild kunnen worden naar de Azoren, maar ja daar zijn we niet…. Uiteindelijk blijven we hier een week liggen voordat er weer wind is om te zeilen en vul ik de tijd met schoonmaken van het teakdek en vervangen van de windex in het topje van de mast (jawel, voor het eerst helemaal naar boven geklommen….) en andere klusjes.

Na die week eindelijk weer wind en we zeilen verder, ik wil graag naar Aveiro, maar daar zouden we dan met donker aankomen en dat wordt sterk afgeraden. Leixoes is nou niet zo’n mooie haven. We gaan, iets na Leixoes, de Douro op. Er zijn goede reviews van ankeren naast het vaarwater een stukje voor de marina. Het stroomt behoorlijk zeggen ze, maar het is niks vergeleken met de stroming in de Golfe de Morbihan. Het anker houdt goed en de stroming zorgt er juist voor dat we rustig liggen. Naar de kant met de bijboot is wel gedoe, dus ‘s ochtends gaan we alsnog de marina in en wandelen naar Porto (drie kwartier lopen). Druk, druk, druk in Porto, maar het blijft een leuke stad. Wat rustiger is het vissersdorp Afurada,waar de marina bij ligt, wat een onverwachte en positieve verrassing is. Heel levendig, een oude washal waar nog wordt gewassen, een versmarkt met een paar (koffie)barretjes waar de hele dag mensen zijn en in de straat wordt vis gegrild en gegeten. En, niet te vergeten, het folklorefestival. Waar de folklore eerst 3 kwartier moet wachten omdat het bestuur of organisatie uitgebreid wordt bedankt en alle zeven daar nog een speech op afsteken om iedereen te bedanken (ik verstond er niks van). Maar daarna kunnen ze los, de mannen in geruite broek en overhemd en de vrouwen in wijde jurken en manden in hun handen, om elkaar draaiend op accordeon muziek.

We kijken naar de weersvoorspelling. In de loop van de week harde wind tot 35 knoop. Golfhoogte tot 3,3 m. Dat kan betekenen dat havens tijdelijk gesloten worden. Begin volgende week geen wind in de buurt van de Azoren. Wat als we hiervandaan richting de Azoren gaan? De wind staat gunstig vanaf dinsdagochtend 3 uur en dan zouden we de harde wind en hogere golven vóór blijven (dan max. 29 knoop en 2,2 m golven, dus nog steeds niet heel comfortabel) en dan zouden we volgende week maandag op San Miguel kunnen zijn voordat het daar niet meer waait. Wel wat krap zo met de harde wind op de hielen. Beter om al maandag te gaan en eerst een stuk te motoren en daarna aan de wind naar het zuidwesten totdat de wind draait. We kunnen ook verder naar het zuiden en zien wat het weer dan brengt, maar garanties zijn er niet, geen idee wanneer er een volgende mogelijkheid is. We zien er niet tegenop, dus doen we boodschappen voor 9 dagen, de windvaan in gereedheid, loggevers schoonmaken, anker etc. vastzetten, etc. etc. En maandagochtend nogmaals de voorspelling checken en …….

Foto’s

1 Reactie

  1. Paul:
    15 augustus 2022
    Mooie verhalen, belevenissen, koffie-tjes, wijntjes etc weer Hans. Doe je goed. Op naar de Azoren!