6e week, 10 - 17 juni

Heerlijk gezeild vanuit Camaret en mooie ankerplek gevonden bij Tinduff in de Baie du Daoulas. Kan daar makkelijk met de rubberboot naar de wal, en ik heb gelezen dat er een interessante abdij is in Daoulas. Lijkt me een prima bestemming om heen te fietsen. Vouwfietsje meegenomen in de rubberboot. Zoals gewoonlijk niet alleen de gewone weg genomen, maar ook karresporen en wandelpaden waar je soms eigenlijk een mountainbike voor zou moeten hebben. Op steile stukken loop ik dan, en omdat het een licht fietsje is kan ik hem ook makkelijk over trappetjes en obstakels dragen. Enfin bospad af, naar beneden. Beetje donker, goed kijken hoe ik rij, kuilen en stenen ontwijken. En dan blijft het voorwiel toch in een kuil steken. Salto, over mn schouder gerold en languit op de grond. Zadel blijkt helemaal verbogen. Zelf wat wondjes op benen en arm, maar niks ernstigs. Heb gelukkig een tang bij me, voor het eerst meegenomen (vooruitziende blik, of had ik hem beter niet mee kunnen nemen...?). Lukt om het zadel wat provisorisch te repareren. Dus verder gefietst. De abdij heeft tuinen die je kan bezichtigen, maar daar heb ik geen zin in. Wat rondgekeken daar en weer teruggefietst. Aan boord lekker pilsje...😀

De volgende dag naar Brest, marina le Chateau. Grote en goed verzorgde marina. Ligt bij het chateau... dat is ook het enige ouds wat er is. Het havengebied is aardig, met wat restaurantjes en een visafslag, verder vind ik het een saaie stad (opgebouwd na de verwoestingen van de 2e wo).

De wekker om 7 uur. Gaap. Wat mij betreft eigenlijk te vroeg, maar ik wil met de stroom mee om 8 uur op weg naar Douarnenez.  Vrijdag stapt Rene daar aan boord en vandaag staat er wind.... Uit het zuidwesten. Weer eens wat anders dan noordelijk. Is wel tegenwind de rade van Brest uit. En het waait stevig, tegen windkracht 6. En het is grijs. En het regent 😀. Is toch spannend in je eentje aan de wind kruisend met deze wind, maar ik ga het doen. In de haven nog niemand te zien, die blijven lekker liggen denk ik. Losmaken gaat prima met een spring waar ik op wegdraai, heb het eind op de lier belegd, zodat ik die gemakkelijk los kan gooien op moment dat de kop in de wind ligt en ik wegvaar. Ik kan de havenpieren van Brest net zien door de regen. Flinke buitenhaven dus alle tijd om de stootwillen en lijntjes op te bergen en de zeilen te hijsen (nou ja, uit te rollen ...). Volgens het weerbericht neemt de wind in de loop vd ochtend af en draait dan naar het westen, maar daar merk ik niets van. Ik moet een aantal slagen maken, wat best nat en vermoeiend is.  Golven vallen me niet tegen, maar gaat toch flink tekeer en om de fok in te draaien is zwaar werk ondanks dat ik behoorlijk gereefd heb. Kom handen tekort. Water komt bij windstoten af en toe door het gangboord. Komt er ook nog een marineschip aan die kennelijk niet van plan is uit te wijken, dus ik weer overstag. Wel fijn dat ik de stroom flink meeheb, dus ik maak flink voortgang. Toch mooi zeilen! Na nog wat rotsen te hebben ontweken kan de koers nu iets ruimer. Wind neemt ook iets af. Koffietijd, koekje erbij en relaxen 😀.

Douarnenez blijkt een levendige plaats. Nu zijn er voorbereidingen voor de « mini transat » Douarnenez-Fastnet Rock-Douarnenez. Bootjes van 6,5 m lang die solo worden gevaren. Heb hier eerst een nacht voor anker gelegen in de baai bij Rosmeur. Prima liggen daar, wel oppassen voor de vele vissersboeitjes. De tweede nacht aan de steiger in Treboul. Daar is het ook levendig liggen, door binnenkomende golven uit noordwest - noord....  René stapt daar aan boord, leuk om weer een week samen te zeilen.

De (voor René) eerste dag hebben we niet zo’n zin om direkt vroeg op te staan om door te gaan naar Audierne. We gaan naar Morgat, tochtje van 10 mijl, mooi om even te wennen. Eerst heeft René op de markt nog een Bretonse kip Fermier gehaald (van het spit) Bij de lunch en s avonds lekker van gegeten.

Bij Morgat liggen we naast een flottielje Fransen die de volgende ochtend om 9 uur vertrekken naar Audierne, dus wij gaan dan ook gelijk. De dag begint goed, maar wordt steeds grijzer en het gaat aanhoudend stevig miezeren. De vuurtoren La Veille zien we dus door een grijze sluier (what’s new). Je kan je hier wel goed voorstellen hoe de zee tientallen meters hoog tegen de vuurtoren aan kan beuken. Nu is het relatief rustig, vanaf Morgat aan de wind gezeild in ongeveer windkracht 5 en hier om de vuurtoren heen naar het oosten.. de Zuid Bretonse kust...