São Miguel

17 september 2022 - Ponta Delgada, Portugal

Vijfenvijftig mijl van Santa Maria naar Ponta Delgada op Sao Miguel. Het is mooi weer en er staat net genoeg wind om te zeilen. Eerst een half uurtje tegenwind motoren om aan de westkant van het eiland te komen en dan aan de wind verder. Rustig zeetje. Lekker. De wind trekt tegen de voorspelling iets verder aan, draait ook gunstig en uiteindelijk komen we met ruime wind en windkracht 4 a 5 aan bij Ponta Delgada. Heerlijk gezeild, zo zou het altijd moeten zijn.

Het kantoor is dicht en het wordt zo donker, dus we zoeken zelf een plekje in de nieuwe haven. Op een paar plekken staat aangegeven dat je daar niet mag liggen. Er is verder niet veel vrij, we leggen aan op een ruime plek waar verder niks staat aangegeven. Er liggen wel meerlijnen, dat wel…. Bij binnenkomst verwelkomen de Hollandse jongens van de Windfall ons. Die lagen ook in Santa Maria. Na het eten gaan we daar even langs en kletsen en drinken wat. Gezellig. Zij hebben een kort rondje Carieb gedaan om hun boot (een forse tweemaster) uit te proberen. Dat is gelukt met orkaan Alex die ze flink door elkaar heeft geschud…. Ze gaan terug naar Almere om op hun werf de boot verder te renoveren.

Aan het eind vd avond wandelen we terug naar onze boot waar iemand van de haven ons staat op te wachten. We mogen daar niet liggen. Handig dan… Heb een paar pilsjes op, dus vraag aan hun of zij de schade betalen als ik schade vaar….. Uiteindelijk met hun hulp toch maar verplaatst.

Hoewel het duidelijk een kostbaar project is geweest is de nieuwe haven (met Cruise Terminal) niet goed ontworpen. Er komt makkelijk deining binnen. Valt nu wel mee, maar alle boten hebben stevige veren in hun landvasten en liggen met dubbele lijnen afgemeerd, bij voorkeur tussen twee vingersteigers in zodat er bewegingsruimte is zonder tegen de steiger aan te komen….. Wij liggen weliswaar niet tussen twee vingersteigers, maar wel op een brede plek, dus ik kan een lijn schuin naar de steiger leggen en gebruik ook m’n landvasten met veren die ik heb meegenomen uit Bru. Dat is geen luxe, want hoewel het rustig weer en een rustige zee is, ligt de boot best al wat te rukken aan de lijnen.

Verder is het, komend van Santa Maria, nogal een cultuurschok hier. Bij binnenvaren vallen vooral de flats op en bij het aan wal stappen de bijna onafgebroken rij aan kiosks met toeristische uitstapjes. Duiken, snorkelen, walvis en dolfijnspotten, wandelen, quads, autohuur, thermale baden enz. enz. Eén grote toeristenfuik en behoorlijk druk. Het is het grootste en meest afwisselende eiland en er is veel moois te zien en doen, wat goed te merken is aan het aantal toeristen. ‘s Avonds is er vaak live muziek. Van Pink Floyd tot de Beatles en Abba, zowel bij de haven als op een plein in de stad (75.000 inwoners). Levendig. Genieten, je komt niet voor je rust in Ponta Delgada.

De eerste dag in Ponta Delgada verkennen we de stad en fietsen we naar het natuurzwembad in Lagos. Prachtig aangelegd tussen de rotsen, en leuk zwemmen tegen de binnenkomende golven in.

Tropische storm Daniëlle gaat op gepaste afstand langskomen. Ze zal hier voor lage bewolking en regen gaan zorgen. Het weer is nu nog goed en daar maken we graag gebruik van om een paar wandelingen te maken. Eerst naar Sete Cidades met de bus van 7:15 ‘s ochtend (slik) Prachtige wandeling over de kraterrand kijkend naar de meren in de krater en de oceaan buiten. in Sete Cidades is het heerlijk rustig, pas als we op het uitzichtpunt “Do Rei” komen krioelt het weer. Daar kan je met de auto komen… De volgende dag naar Lagoa de Fogo. Langs een stroompje omhoog waar watercentrales hebben gestaan. De resten zijn er nog en de vegetatie lijkt wel jungle-achtig. Na ca. drie uur klimmen een frisse duik in het meer.

Nu het weer wat minder wordt gaan we naar Furnas, waar vulkanische “activiteit” is in de vorm van warme bronnen, bubbelende naar zwavel riekende modder enz. Het park Terra Nostra is een bezoek waard. Mooi aangelegd wandelpark en een pool van behoorlijk warm roestbruin bronwater, zal wel gezond zijn, en twee kleinere “jacuzzi’s”.

Mosteiros is volgens de beschrijving een authentiek vissersdorp en een bezoek waard. Wij weer vroeg op en met de bus naar een plek daar in de buurt waarvandaan we deels langs de kust naar Mosteiros wandelen. Leuke wandeling. Mosteiros valt tegen. Aardig dorpje en strand maar niks bijzonders. Het waait nu hard en het is leuk om naar de golven te kijken die op de rotsen breken.

Karin is een theeleut en er is een theeplantage op het eiland. Dat treft. Het telen van thee en ook van tabak en ananas is ontstaan in de 19e eeuw als vervanging van de sinaasappelteelt die aan ziekte ten onder ging. De bus stopt vlakbij de theefabriek. Het is een simpel proces waarbij de machines uit de 19e eeuw nog worden gebruikt. Vooral het plukken van de blaadjes op de plantage is heel arbeidsintensief. We maken een wandeling over de hellingen van de plantage tussen de theestruiken door. Daarna nog naar het, saaie, Maia gewandeld en weer naar de brekende golven gekeken. Er staat nog steeds een harde westenwind en er valt regelmatig een bui.

In Ponta Delgada is een ananasplantage. Nooit geweten dat een ananas er twee jaar over doet om groot te worden. Op de Azoren kweken ze de ananas in kassen, zonder bestrijdingsmiddelen en volledig met de hand. Ze smaken geweldig, en na dit gezien te hebben begrijp ik ook dat deze ananassen wat duurder zijn en heb ik het er graag voor over.

Nog 1 uitstapje: Naar Ilheu de Vila Franca. Dat is een eilandje vlakbij de kust bestaand uit een krater met een opening naar zee. Met een bootje ernaartoe en in de krater zwemmen. Snorkel en flippers mee. Opvallend: de vissen hier zwemmen niet eens weg als je inde buurt komt. Gewend aan mensen kennelijk. Zo kan je ze goed zien.

Terug aan boord staat er plots iemand op de steiger die vraagt of we zin hebben in tonijn. Ze hebben over. Ik loop naar hun snelle motorboot die een soort toren heeft waar je bovenop kunt sturen. Op het achterdek een soort tandartsstoel om je schrap te zetten en allerlei hengels. “Hoeveel wil je hebben?” Ik: “We zijn maar met z’n tweetjes en hebben geen vriezer” “Okay, ik snij een stukje af. Het is yellow fin tonijn, we hadden ook blue fin aan de haak maar die hebben we teruggezet want die mag je niet vangen….”. Moet een hele flinke geweest zijn, want ik loop terug met een moot van zeker een kg, waar we drie dagen van eten.

Inmiddels hebben we al veel van het eiland gezien en kijken we hoe het weer zich ontwikkelt om naar één van de andere eilanden te gaan. De afgelopen dagen is het regenachtig en noordwestenwind. Pal tegen. De wind gaat draaien naar noord en daarna weer terug naar west noordwest en neemt dan af tot weinig tot niks. We kunnen ook nog een week wachten, dan gaat de wind waarschijnlijk hard waaien uit het oosten. Hoe later hoe meer onzekerheid…, we gaan profiteren van de windshift en besluiten om naar Horta te gaan, dat is weliswaar langer maar een wat zuidelijker koers dan naar Terceira. Circa 150 mijl en wellicht moeten we nog een paar slagen maken… Gezien windrichting en -sterkte vertrekken om 2 uur vrijdagnacht (slik), dan zaterdagnacht doorzeilen. Hopen op goede wind en een heldere nacht.

Haven Ponta Delgada

- Er kan behoorlijke deining binnenkomen, hoewel wij dat niet hebben meegemaakt. We lagen wel aan de lijnen te rukken dus goede veren in de meerlijnen zijn geen luxe.

- Grote haven met, zeker in dit seizoen, ruim voldoende bezoekersplaatsen

- Er is geen wifi bereik aan boord

- Havenkantoor heeft beperkte openingstijden (gesloten in weekend)

- Je moet vooruit betalen

- Papierwerk neemt meer tijd dan in Santa Maria. Apart uitchecken bij Politie en Douane.

- ‘s Nachts, luide, live muziek van Baia dos Anjos

Overige havens (niet gelegen)

- Vila Franca do Campo. Goed beschut. 3 bezoekersplaatsen aan langssteiger

- Povoacao. Kleine nieuwe haven met misschien plek voor een paar bezoekers.

To Do

Mooiste wandelingen:

- Over de kraterrand bij Sete Cidades (wij zijn met de bus naar Sete Cidades gegaan en daarvandaan omhooggeklommen)